ساکسفونها یا کلارنیت بعنوان خانواده سازهای یک زبانه ای طبقه بندی

شده اند اما در واقع آنها یک ترکیبی از کلارینت و ابوا می باشند. ساکسفونها

همانند کلارنیت دارای یک زبانه می باشند که به قسمت دهانی نوک داری

متصل شده اما لوله مخروطی و زنگ خیره کننده آن از نمونه های بارز

خانواده ابوا هستند. ساکسفون در حدود سال 1840 میلادی توسط

(( آدلف ساکس )) بلژیکی که سازنده لوازم موسیقی بود اختراع شد.

خانواده ساکسفون در اصل شامل 14 عضو می شد. اما امروزه تنها هشت

عضو آن معمولا ساخته می شود. این هشت عضو با شروع از کوچکترین

آنها شامل : سوپرانینو سوپرانو آلتو تنور باریتون باس کنترباس و 

ساب کنترباس می باشند. فقط سوپرانو آلتو تنور و باریتون بصورت گسترده 

ای استفاده می شود. ساکسفونها اعضا معمولی و منتاسب برای دسته 

های رقص و گروه های نظامی هستند. و معمولا آنها در کارهای ارکستری

بصورت تک نوازی مشخص و مجزا ظاهر می گردند.